Dag 3: 13 Juli, Boston (MA) 5 mijl

Zoals altijd zijn we de eerste dag extra vroeg wakker. We wandelen naar de parkeergarage om de auto al vroeg weg te halen, alle extra uren bovenop het nachttarief van $20 tot 5 uur ’s-ochtends tikken lekker aan; een half uur langer laten staan kost $10 extra en een uur langer $15 dollar. We willen niet eens weten wat het kost als de auto hier 3 dagen blijft staan. We zijn nu nog niet geacclimatiseerd aan deze tarieven. Boston is tot nu toe een van de meest automobilist-onvriendelijke steden die we de laatste jaren hebben bezocht, zelfs de nieuwste Amsterdamse tarieven vallen erbij in het niet. We vinden een tijdelijk parkeerplaats vlak bij de zee en de jachthaven, een plek waar je de hele dag tot 8:00 uur ’s avonds gratis kunt parkeren op een paar honderd meter van onze B&B. Voor Nederlanders voelt dat net wat lekkerder aan. Dan gaan we terug naar de B&B, we worden rustig wakker met een kopje thee en een yoghurtje, een lekkere warme douche en om 6:30 uur zijn we klaar om aan de dag te beginnen. Eerst maar eens een lekkere wandeling maken naar Fort Independence op Castle Island.

Een fort dat ooit was bedoeld om de haven van Boston tegen vijandelijke aanvallen te verdedigen. Door de uitbreidingen van Boston ligt het tegenwoordig op het vaste land. Vanaf het begin van de 18e eeuw had de versterking de naam Castle William, genoemd naar de Nederlandse koning Willem III van Oranje. Het fort telde toen 72 kanonnen. Bij het vertrek van de Engelsen uit Boston in 1776 vernielden zij het fort. De Amerikanen herstelden de schade en het fort werd in 1778 weer in gebruik genomen. In 1779 gaf de Amerikaanse president John Adams het fort de naam Fort Independence. Hoewel het fort op het land ligt, is er ook een kunstmatige pier gebouwd, waardoor je over de pier naar het voormalige eiland kunt en via het vaste land weer terug, of net andersom. De wegen van en naar Fort Independence vormen nu een cirkel van ca. 3 km. We besluiten vandaag naar het centrum van Boston te wandelen, het is nog vroeg en rond 9:00 uur zijn we in het centrum, waar we eerst een ontbijtje nuttigen bij Boloco, een tentje met lekkere ontbijt-wraps en verse organische koffie (zou koffie ooit niet organisch kunnen zijn?). We wandelen langs een aantal historisch plekken in de stad zoals de Kings Chapel, the Old North Church, de plek van het Engelse bloedbad, het oude en het nieuwe State House en natuurlijk het Stadspark en de Quincy Market.

De Kings Chapel en het Old North Church houden verband met de legende van Paul Revere, de opstadelingenleider die in de schermutselingen tegen de Engelsen leidde en alle mensen op de hoogte stelde van de komst van de Engelsen die de Amerikaanse pioniers wilden verslaan in de eerste Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog tegen de overheersende Engelsen. Het begon met een bloedbad toen Engelsen op protesteren Amerikaanse burgers schoten, het bloedbad van Boston. De Amerikanen reageerden door alle balen thee waarover extra belasting moest worden betaald overboord te kieperen in de haven van Boston, de Boston Tea Party.

Het Boston Commons is het oudste publieke park van de VS en een groot en gevarieerd park midden in het centrum. Er is van alles te doen voor jong en oud. Er is een draaimolen, een speeltuin, een kikkerbad (frog pond) en een mooie verzameling bronzen eendjes vereeuwigt in het kunstwerk Make way for Ducklings.

We wandelen langs het nieuwe capitool, waar net een protestactie aan de gang is en parlementariërs er als de kippen bij zijn om de pers te woord te staan. De Quincy Market is een verzameling van gebouwen waar deels een traditionele markt is, maar inmiddels steeds meer bekende winkels een filiaal hebben en de etenskramen een deel van de markt hebben overgenomen. De inmiddels drie gebouwen van de Market (ooit was het maar een) huisvesten winkels van alle bekende kleding, schoenen- en tassenwinkels.

Uiteraard zijn er optredens van bandjes en straatkunstenaars zoals een violiste en een jongleurs-act die de nodige bekijks krijgt. We onderbreken voor een lunch bij Sweet Green, waar je je salade op bestelling kunt laten maken met een ongelooflijke hoeveelheid ingrediënten; lekker en gezond. We wandelen langzaam terug naar huis en proberen onderweg nog wat caches op te pikken, maar we hebben daarin niet veel geluk. Bij de B&B drinken we wat, schrijven we aan het verslag (er zijn alweer verzoekjes gekomen) en ontspannen we even. We hebben gisteren een plek ontdekt bij een school waar je in het weekend vanaf 18:00 uur vrij mag parkeren. De parkeerplek is voor de school staff en het lijkt me dat ik tot die categorie behoor. Een goede plek om onze SUV voor het weekend nog even gratis te plaatsen. Als we dat gedaan hebben zoeken we een plek voor een drankje en een hapje, het is intussen etenstijd en we strijken neer bij dezelfde plek als gisteren. Waar gisteren alles prima was, lijkt het alsof we in een totaal ander restaurant zijn terechtgekomen. Lang wachten op een drankje, een losse side salad is niet te bestellen en het beslag van de fish and chips is zo dik dat de buitenkant mooi gaar is, maar de binnenkant nog klef. De bijgeleverde onion rings zijn koud. Alsof er een andere kok in de keuken staat. Als we er iets van zeggen krijgen we een gratis drankje, maar daar was het ons niet om te doen. Teleurgesteld wandelen we terug naar onze B&B, waar we om 22:00 uur onze ogen niet meer open kunnen houden. We hebben vandaag 25 km gewandeld in de warmte van de zon, dus we hebben onze rust welverdiend.

Reageer hier