Vandaag reizen we richting de White Mountains; niemand weet precies waarom de naam White Mountains is gekozen voor dit gebied. Het is een gebied dat ’s zomers bekend is om zijn wandelpaden en watervallen, ’s winters om het skiën. Veel mensen gebruiken de rivier om er een verkoelende duik in te nemen. Er is ook een trein die verschillende routes rijdt, je kunt met een gondel de berg op om van het uitzicht te genieten en is er bij een van de resorts een zip-line waar je kan abseilen, nou ja, beter glijden, want de lijn is licht dalend en je vliegt er als een soort superman/vrouw naar onder. Wij willen er wat watervallen zien, wat wandelen – onder andere naar de Flume Gorge – het park rondrijden en als het even kan ook wat caches pakken. De weg naar Conway is niet spectaculair, eerder wat saai, en neemt toch nog een goede 5 kwartier in beslag. Bij North Conway, niet ver van de ingang van het park, is een Premium Outlet. Behalve de Teva slippers hebben we eigenlijk niets nodig, maar omdat in deze staat geen sales taks is én het ook nog erg bewolkt is besluiten we eerst naar de Walmart voor een iPad voor Tessa te gaan en dan door naar de Premium Outlet voor onszelf. We vinden er geen wandelsandalen voor Esmée, maar we slagen wel bij Michael Kors en bij Ralph Lauren.
Voordat je het weet ben je dan toch een tijd verder en zo komen we pas ’s middags aan bij het park, eigenlijk veel te laat om alle dingen te kunnen doen, die we willen doen. Het is een groot en prachtig gebied, waar Amerikanen graag vertoeven, wij ook.
We nemen de Kancamagus Highway die 55 km lang is en dwars door het zuidelijke deel van het White Mountain National Forest loopt. De weg is uitgeroepen tot een van de mooiste routes van New England (mede omdat in de herfst hier de Inidan Summer goed te zien is). We kopen eerst voor $ 5 een recreatiepas, waarmee je mag parkeren in dit gebied. We stoppen op verschillende plaatsen, zien de covered bridge van Albany, maken een korte stop bij de lower falls (een heus recreatiegebied waar volop in het water wordt gezwommen), en gaan naar de Rocky Gorge scenic area en de Sabbaday Falls, waar naar onze mening toch wat weinig water uit stroomt voor de populairste waterval van New Hampshire.
Hier lunchen we op een van de vele picknickplaatsen en rijden vervolgens door naar Lincoln. Het is dan bijna 4 uur en we moeten constateren dat we eigenlijk niet gaan toekomen aan het hele rondje dat we door het park hadden willen maken.
De autorit naar de Flume Gorge (kloof, waterval en covered bridge) is een kwartiertje, waarna de wandeling 5 kwartier duurt. We zijn dan ongeveer in het westen van de White Moutains en moeten de rondweg nog vervolgen richting noord en oost, om weer bij Conway in het zuidoosten onze weg te vervolgen. Dat gaan we echt niet redden als we ook nog een beetje bijtijds op onze eindbestemming willen zijn. Toch wel tot ons spijt zullen we Flume Gorge niet bezoeken. Tja als we niet alleen naar het bewolkte weer hadden gekeken toen we naar de outlet gingen, maar ook wat meer aan de tijd hadden gedacht was de planning anders verlopen.
We texten even met de B&B hoe laat we ongeveer aan zullen komen, die laat weten dat de deur open is en de sleutel op de keukentafel ligt. Na een ijsje in Lincoln, ze verkopen er zelfs softijsjes van zeker 15 cm hoog, maar daar gaan wij ons niet aan wagen, en een cache precies ernaast, keren we om en rijden naar onze eindbestemming van vandaag: Auburn, nog ruim 2uur en een kwartier verwijderd.
De navigatie leidt ons door achterafweggetjes en we vrezen even dat we ieder moment in een dead end street terecht kunnen komen, maar dat gebeurt net niet. Maar een plaats voor koffie komen we ook niet tegen.
Totdat we in Oxford uitkomen, een gehucht waar je zelfs niet dood gevonden zou willen worden, maar anderen hun hele leven doorbrengen. Er is een winkeltje Polly’s Groceries annex eetgelegenheid, waar het hele dorp zijn inkopen doet en zijn afhaaleten bestelt. Wij zitten naast de boodschappenstellingen met Mac & Cheese in een doosje, aan een geïmproviseerd tafeltje. We bestellen wat we kunnen krijgen, een bacon cheese burger met fries, drinken mogen we uit de koeling pakken als het maar fris is want ze hebben geen vergunning voor het nuttigen van alcohol (ze mogen het wel verkopen in de verpakking) en zo krijgen we een kwartiertje later een vers voor ons gemaakte hamburger, groot en stevig en met heerlijke crispy fries met een litertje cola. We rekenen alles, samen met nog wat kleine boodschappen, bij de winkelkassa af. Hier kun je geen honger meer hebben na zo’n burgertje in tegenstelling tot bij een bekende hamburgergigant.
De rest van de reis verloopt voorspoedig al wordt het wel snel schemerig. De navigatie doet zijn best en we arriveren in Auburn bij een groot huis aan de rivier. Krijgen wij de onder- of de bovenverdieping? Wij zien niemand en dus lopen we eerst naar boven, maar daar zien we geen keuken met sleutel, dus maar weer naar beneden en daar ligt de sleutel op de keukentafel. We beschikken over een hele verdieping met verschillende kamers en slaapkamers, een veranda en een grote tuin. Ook de basement mogen we gebruiken, daar staat blijkbaar ook nog een bed. De jacuzzi in de tuin is tijdelijk buiten gebruik meldt het briefje in de keuken. We drinken nog even een drankje op de veranda maar de muggen jagen ons helaas naar binnen.
Reageer hier
