Dag 19: 29 juli Ithaca (NY) 25 mijl

Vanochtend gaan we naar het Buttermilk Falls State Park dat vlakbij het hotel ligt. Maar niet voordat we “even een cache gaan pakken” bij de dierenarts aan de andere kant van het hotel. We hebben deze vakantie een recordaantal did-not-founds, bij deze cache stond dat die niet zo moeilijk was. We parkeren de auto en lopen dan de achtertuin in van het huis van de dierenarts. In de cachebeschrijving stond dat dat mocht, maar je voelt je toch wat ongemakkelijk als je in iemands achtertuin loopt te struinen. We zoeken een hele tijd op verschillende plaatsen met als resultaat de zoveelste DNF.

We gaan maar naar het State Park. De entree is $8,= en daarvoor blijken we vandaag alle State Parken in de staat New York te mogen bezoeken. Het Buttermilk Falls State Park is maar een klein park. Het ontleent zijn naam aan de schuimende waterval gevormd door Buttermilk Creek terwijl het water langs de steile vallei naar het Cayuga-meer stroomt. Het bovenste park heeft een klein meer, wandelpaden door bossen langs de kloof en de rand, picknickplaatsen en speelvelden. Het lagere park heeft een camping, een natuurlijk zwembad en speelvelden, waarachter Larch Meadows ligt. Larch Meadows is een waterrijk gebied waardoor een natuurpad slingert. Het natuurlijke zwembad is vandaag gesloten door de hevige regenval van vorige week. Aan het zwembad is echter niets vreemds te zien, anders dan dat het de voet van de waterval is. Wij snappen het dan ook niet helemaal, maar dat hoeft ook niet.

Wij komen niet voor het zwemmen maar voor het wandelen. Wij wandelen via de Gorge trail langs de stroom omhoog en zien het water op verschillende punten vallen. Terug lopen we via de rimtrail over de rand van de kloof, waar we weinig van het water kunnen zien, maar het is goed voor de stappen. Bij de parkeerplaats zoeken we even bij een cache die we eerst niet vinden, maar na de foto’s op internet gezien te hebben en de logs van anderen te hebben gelezen, vinden we die later op de dag toch. Dan op naar het bovenste deel van het park.

Daar picknicken we, terwijl naast ons een echtpaar slaapt op een dekentje terwijl hun kind wat speelt. We maken een grapje over hoe dit kind later bij de psychiater vertelt over haar vroegste ervaring, met haar ouders die lagen te slapen op een dekentje in het park. Blijkt dat de man Nederlander is, die zegt dat hij wakker werd omdat hij Nederlands hoorde, hebben wij weer. Hij vertelt dat hij al 6 jaar in Michigan woont en in het gebied op vakantie is. Na de lunch lopen we de Bear trail naar het Lake Treman. Deze trail, of beter gezegd het meer, maakte de verwachtingen niet helemaal waar. Een groot deel van het meer is volgegroeid met riet en dat hadden we ons net wat anders voorgesteld. We gaan naar het centrum van Ithaka waar de Ithaca Falls zijn.

Vanaf de brug op Lake Street heb je al een mooi uitzicht , maar na een eenvoudig wandelpad loop je naar de waterval, die in volle kracht van het plateau naar beneden valt. Na recent weer de Niagara Falls gezien te hebben ligt de lat van een mooie waterval weer wat hoger. Met een hoogte van 35 meter en een breedte van 55 meter is dit maar een kleintje, maar omdat je er zo dicht bij kunt komen is het toch een mooie waterval. Het bijzondere aan de Ithaca Falls is vooral de ligging: midden in de stad. We wilden eigenlijk de universiteit bezoeken maar aangezien het state park ticket de hele dag geldig is, gaan we niet morgen maar vandaag naar het Robert Treman State Park. We verbazen ons hier weer over de Amerikaanse gewoonten in een State Park. Vlak na de ingang is er een familiefeest, vervolgens veel picknicktafels met allemaal een eigen BBQ, die om dit tijdstip ook al redelijk bezet zijn.

En het “zwembad” onder aan de waterval is open dus zijn er 4 badmeesters actief. Het is een prima weekend uitje voor veel gezinnen uit de omgeving. Het park heeft ook nog cabins die er heel leuk uit zien. Ze blijken maar $60 per nacht te kosten, een stuk minder dan ons hotel van $155 per nacht, en een stuk mooier gelegen. Daar hadden we bij het boeken nog geen weet van. We wandelen nog een stukje over het wandelpad. Uiteindelijk gaat dit pad langs twaalf watervallen, waaronder de 35 meter hoge Lucifer Falls. We lopen niet zo ver, pakken nog wel een cache mee en gaan dan naar de State Diner in Ithaca waar het Griekse avond blijkt te zijn. De salade met gyros smaakt prima. En met gevulde buikjes gaan wij terug naar ons hotel.

Reageer hier